“လူေတြရဲ႕ ဘက္လိုက္တတ္တဲ့သဘာ၀”

လူေတြမွာ အစြဲကေလးေတြ ရွိတတ္ၾကသည္။
အယူအဆအစြဲ၊ လူမ်ိဳးစြဲ၊ ေဒသစြဲ စသည္ျဖင့္။ အဲ့သည့္အထဲမွာ အားအၾကီးဆံုးက ငါစြဲ။

ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ေတာ့ “မွ်မွ်တတ မွန္မွန္ကန္ကန္ျမင္သည္” ဟု ထင္တတ္ၾကသည္။ သို႕ေသာ္ ေျပာရာ ဆိုရာ လုပ္ကိုင္ရာမ်ားမွာ သတိထားျပီးၾကည့္လွ်င္ တစ္ဖက္ဖက္က လိုက္ေနမိတာေတြ၊ အစြဲကေလးနဲ႕ ဆံုးျဖတ္မိတာေတြရွိေနတာ ေတြ႕ရလိမ့္မည္။
လူေတြမွာ ရွိတတ္ၾကသည့္ အဲ့သည့္သေဘာကို Tom Knight ဆိုေသာ ပုဂိၢဳလ္က အခုလိုေရးသည္။

စဥ္းစားၾကည့္ရင္ ရယ္စရာဗ်။
ဟုိလူ အလုပ္တစ္ခုကို အၾကာၾကီး အခ်ိန္ယူျပီး လုပ္ေနရင္ သိပ္ေႏွးေကြးတဲ့လူလို႕ ေျပာတယ္။
ကိုယ္ၾကာေနရင္ေတာ့ အဲ့ဒါေစ့စပ္ေသခ်ာတာ၊ တဲ့။

ကိစၥတစ္ခုဟိုလူမလုပ္ရင္ ပ်င္းတာ။
ကိုယ္မလုပ္တာက အလုပ္မ်ားလို႕။

ကိစၥတစ္ခုကို သူလုပ္ပါမေျပာဘဲနဲ႕ ဟိုလူထလုပ္ရင္ အဲ့ဒီလူ ေဘာင္ေက်ာ္တာ။
ကိုယ္လုပ္တာဆိုရင္ေတာ့ အလုပ္လပ္ျမင္တာ။ လုပ္သင့္တဲ့အလုပ္ကို ကိုယ္ဥာဏ္နဲ႕ကိုယ္ တီထြင္ၾကံဆျပီး လုပ္တတ္တာ။

ဟိုလူက သူ႕အယူအဆကို အေၾကာက္အကန္ေျပာေနရင္ အဲ့ဒါ တစ္ေဇာက္ကန္း၊ တစ္ယူသန္။
ကိုယ္ဆိုရင္ေတာ့ သေဘာထားျပတ္သားခိုင္မာတာ.

အစဥ္အလာက်င့္၀တ္စည္းကမ္း တစ္ခုတစ္ေလ ဟိုလူခ်ိဳးေဖာက္ရင္ အဲ့ဒီလူ ယဥ္ေက်းမႈမရွိတာ။
ကိုယ္ဂရုမစိုက္ခဲ့ရင္ …ဟာ…မရဘူး..ကၽြန္ေတာ္က ကိုယ့္ပံုစံနဲ႕ကိုယ္ပဲ။….တဲ့။

လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အဲ့သည့္အတိုင္းပဲလို႕ စာဖတ္သူ ေကာ ထင္ျမင္မိပါလား။ မိမိကိုယ္တိုင္ေကာ ဘယ္လို ရွိၾကလဲ၊????။ ေမးရင္းနဲ႕ ေျဖေပးၾကဦးေနာ္။ က်ေနာ္ကိုျပန္ေမးရင္လည္း ထိုနည္းလည္းေကာင္းပါပဲ။


ဆရာေဖျမင့္- “စာဖတ္သမား၏ မွတ္စုမ်ား စာအုပ္”မွ ေကာက္ႏႈတ္ေဖာ္ျပပါသည္။

အလကၤာည