အ လၤ ကာ ည

တစ္ေန႕ က်ေန္ာ ရံုးက ကိစၥနဲ႕ တာေမြအ၀ိုင္းဘက္ကို ေရာက္ပါတယ္……….ေရာက္ေတာ့ ခံတြင္းက ခ်ဥ္လာလို႕
ေဆးလိပ္ေသာက္မယ္ဆိုျပီး ေစ်းဆိုင္ကိုသြား၀ယ္တယ္… ျပီးေတာ့ ေဆးလိပ္ကို ..မီးညွိ ရႈရႈိက္ေနတုန္း…
ျမင္ကြင္းတစ္ခု ကိုသြားေတြ႕တယ္ဗ်ာ………

ေဘးနားမွာက စာအုပ္စာရြက္အေဟာင္းဆိုင္ေလးေပါ့…………အဲ့ဒီမွာ CV Form
ေတြအထပ္လိုက္ၾကီးပါတကား။။။။။။။။။

ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက လာေရာင္းထားလည္းမသိဘူး………..က်ေနာ္ကလည္း က်ေနာ္ပဲေလ အျငိမ္မေနပဲ ပါးစပ္
တရမး္ေတာ့တာပဲ ……..(အဲ…သြားျပီးအင္တာဗ်ဴးလိုက္တာေပါ့)

ဦးေလးေရ CV Form ေတြက
မ်ားလွခ်ည္လားး …ဆိုျပီးေတာ့စကားစရွာလိုက္ရင္းနဲ႕အေၾကာငိးစံုကုိသိလိုက္ရပါတယ္..

ျမန္မာျပည္မွာ အလုပ္အကိုင္ Agency ေတြကေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရွိပါတယ္………. ေအာင္ျမင္တဲ့ Agency
ေတြလည္း ဒုနဲ႕ေဒးပါပဲ…

အဲ့ဒီမွာ အလုပ္သြားေလ်ာက္တဲ့သူေတြကလည္းတစ္ေန႕ကို ဒုနဲ႕ေဒးပါပဲ…

CV Form တစ္စံုဆိုရင္ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ထူမယ္ထင္တယ္ေနာ္ ..စဥ္းစားၾကည့္ၾကပါဦး။။။ အေပၚဆံုးမွာ CV
က တစ္ရြက္ ေက်ာင္းေထာက္ခံခ်က္၊ ပညာေရးမိတၱဴ.
အျခားပညာေရးေထာက္ခံခ်က္ေတြ…ရဲစခန္းေထာက္ခံခ်က္ အစရွိသျဖင့္ေပါ့ေလ.

မရွိရင္ေတာင္ အနည္းဆံုး(၄)ရြက္မကရွိမွ CV Form တစ္စံုကျပည့္စံုမွာကို။အလုပ္ရတာလည္းရွိမယ္
မရတာလည္းရွိမွာေပါ့။

မရေတာ့ အဲ့ဒီလူေတြရဲ႕ CV Form ေတြကို သူတို႕က ဘာလုပ္မယ္ထင္လဲ………. က်ေန္ာေတာ့မသိဘူး
အခုေလာေလာဆယ္ေတာ့. လမ္းေဘးကုလားဆိုင္မွာ ဓါတ္ပံုေတြနဲ႕ကိုးရို႕ကားယားေတြျဖစ္ေနေတာ့တာပဲ..

ေနာက္ျပီးရွိေသးတယ္…………တစ္ခ်ိဳ႕ Agency ကို အလုပ္အကိုင္ရရင္ ပထမတစ္လကို 50% နဲ႕ဒုတိယ တစ္လကို 25%
ေပးရေသးတဲ့အျပင္ အလုပ္ရျပီး တစ္လအတြင္း အလုပ္.လုပ္ရတာ အဆင္မေျပဘူးဆိုရင္ သူတို႕ထပ္ရွာေပးမယ္ဆိုျပီး
စကားကတိေလးေတြရွိၾကတယ္.

အဆင္မေျပတဲ့သူကိုျပန္ရွာေပးတာထက္စာရင္.. Agency ေတြက ေနာက္လူသစ္ေတြကိုပဲ
ဦးစားေပးရွာေပးပါတယ္ …ဒါမွလည္း သူတို႕အတြက္ 75% အျပည့္ရမွာေလ.

ထားပါေတာ့ဗ်ာ……………ေျပာခ်င္တာက အလုပ္သြားေလ်ာက္တဲ့သူေတြကိုပါ………….

ေသခ်ာစဥ္းစားၾကပါလို႕……..

Agency ေတြကိုမေျပာေတာ့ပါဘူးဗ်ာ

ေျပာစရာစကားလံုးမရွိေတာ့လို႕႔ပါ။



ခင္မင္စြာျဖင့္

ညအလကၤာ

ေငြ….ဆိုတာအယုတ္အလတ္အျမတ္မေရြးလိုခ်င္မက္ေမာရတဲ.အရာတစ္ခု။
တစ္ဦးတစ္ဦးအခင္မင္ပ်က္သြားေစတတ္တာလဲ……ေငြ။
မရွိလို႔လဲမျဖစ္၊ရွိျပန္ေတာ့လဲသံုးမေလာက္တာေငြရဲ.တန္ခိုး။
လူေတြဖန္ဆင္းထားတဲ.ေငြနဲ႔ေလာၾကီးကိုသာယာေအင္ေျပာင္းလဲလို႔ရသလို…
အသံတိတ္ငိုေၾကြးရတဲအျဖစ္မ်ိဳးလဲရွိတတ္တဲ.ေငြရဲ.တန္ခိုး…ကေျကာက္မက္ဖြယ္။
ေငြရွိမွတန္ဖိုးရွိတယ္လို.သတ္မွတ္ၾကတဲ.လူတခ်ိဳ.
ေငြမရွိျပန္ေတာ.ေတာင္းႏိုးႏိုး…ရမ္းႏိုးႏိုးနဲ႔လူတခ်ိဳ.ရဲ.အျမင္ကစူးရွလြန္းတယ္။
ေငြမရွိရင္(တခ်ိဳ.)ေမာင္ႏွမခ်င္းေတာင္မ်က္ႏွာငယ္ရတဲ.အျဖစ္။
ေငြမရွိရင္(တခ်ိဳ.)ခ်စ္သူကေတာင္ခပ္လွမ္းလွမ္းျဖစ္သြားတတ္ပါတယ္။
ေငြေပးရင္ရျပီဆိုတဲ.တခ်ိဳ.ေဘာစ္.ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ.ေငြေပးျပီးအားမနာတမ္းေျပာဆိုတတ္တာလဲခဏ..ခဏ။
သိပ္တန္ခိုးရွိလြန္းတဲ.ေငြ…..ကိုတခါတခါစိတ္နာမိတယ္။
လူေတြသတ္မွတ္ထားတဲ.တန္ဖိုးနဲ.သူကေလာကၾကီးအလယ္မွာေခါင္းေမာ.ေနဆဲ
ေမာ္ၾကြားေနဆဲ……သာယာေနဆဲ
ေငြရွိရင္ဘာမဆိုျဖစ္ႏိုင္တဲ.ေလာကျကီးအလယ္မွာ……တခုေတာ.ေျပာခ်င္ပါတယ္။
ေငြနဲ.ကိုယ္က်င္.တရား၊သိကၡာလဲလွယ္ေရာင္း၀ယ္လို.မရဘူးဆိုတာကို
သိပ္ျပီးျပည္.စံုေနတဲ.လူတခ်ို.ကို….အသိေပးခ်င္ပါတယ္။
ေငြနဲ.၀ယ္ယူလို.မရတဲ.အရာေတြေလာကျကီးမွာအမ်ားၾကီးဆိုတာလဲသိေစခ်င္ပါေသးတယ္။
သစၥာတရားဆိုတဲ.အရာကိုလဲေငြနဲ.၀ယ္လို.မရဘူးဆိုတာလဲသိေစခ်င္မိတယ္။
ေငြရွိတဲ႔လူလဲ ရွိတဲ.မာနရွိသလို ၊ မရွိတဲ.လူလဲ မရွိတဲ႔မာနေတာ.ရွိပါတယ္။
လူအခ်င္းခ်င္းအထင္ျကီးတတ္၊အထင္ေသးတတ္တဲ.ေငြဟာအရာရာကိုဖန္ဆင္းႏိုင္တဲ.အရာမဟုတ္ဘူးဆိုတာ
လူသားတခ်ိဳ.ကိုသိေစခ်င္ပါတယ္။

အဲဒီညေနက ျပသနာ အေထြးအရႈပ္ေတြနဲ႕ ၀ကၤပါေတာင္မွာ ကၽြန္ေတာ္ထုိင္ေနတာေပါ့ဗ်ာ။ ေစတီကေလးဆီက ဆဲြလည္းတစ္ခုသံက ထူးထူးျခားျခား အသံသာေနတာကို ကၽြန္ေတာ္ သတိထားမိတယ္။

တစ္ခါတစ္ခါ တုိးေ၀ွ႕လာတဲ့ေလက ကၽြန္ေတာ့္ဆံပင္ေတြကို ဖြက်ဲသြားၾကတယ္။ ေနေစာင္းသြားၿပီျဖစ္လို႕ျပန္ဖုိ႕ ကၽြန္ေတာ္ ထလုိက္မယ္အလုပ္မွာ လူတစ္ေယာက္ ကၽြန္ေတာ့္ေရွ႕ လာရပ္တယ္ဗ်။ ေမာ္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ၾကည္လင္သန္႕ရွင္းတဲ့ သူ႕ မ်က္ႏွာမွာ ၿပံဳးေယာင္သမ္းေနတယ္။ သူ႕ အသက္က ေျခာက္ဆယ္၀န္းက်င္ေလာက္ ရွိေရာ့မယ္။
သူက ကၽြန္ေတာ့္ကို . . .
ေမာင္ရင္ ဒီမွာ လာထုိင္တာ သံုးရက္ရွိၿပီတဲ့။
ကၽြန္ေတာ္လည္း ဘာျပန္ေျပာရမွန္း မသိတာနဲ႕ ေခါင္းကို ညိတ္ျပလိုက္မိတယ္၊ သူက ဆက္ၿပီး ဆုိျပန္ပါတယ္။

ေမာင္ရင္ ဒီမွာ အပ်င္းေျပလာထုိင္တာေတာ့ ဟုတ္ပံုမရဘူး။
ကၽြန္ေတာ္က သူ႕ကို ေငးၾကည့္တယ္။ သူ႕ကို အံ့ၾသတာလည္း ပါတာေပါ့၊ သူက ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာ ျဖစ္ေနတာေတြကို သိေနတဲ့ အမူအရာမ်ိဳးနဲ႕လူ႕ေလာကမွာ ျပသနာေတြ ရွိတာေပါ့၊ လူတစ္ေယာက္က မုိးရြာထဲမွာ ထီးေဆာင္းၿပီးသြားရင္း ေတြးမိတယ္ဆိုပဲ၊ မိုးဟာ အေပၚက ရြာေပလုိ႕သာပဲ၊ ေအာက္ကမ်ားရြာရင္ ဘယ္လို ထီးေဆာင္းသြားရပါ့မလဲလုိ႕။ ဒီအေတြးနဲ႕ သူ႕မွာ ေအာက္က ရြာမယ့္မုိးကို ထီးေဆာင္းေရး ျပသနာႀကီးျဖစ္ေနတယ္။ ဒါ တကယ္ေတာ့ ျပသနာမွ မဟုတ္တာ ျပသနာ မဟုတ္တာကို ျပသနာလုပ္ေနရင္ ကိုယ္ပင္ပန္း စိတ္ပင္ပန္း ျဖစ္ရတတ္တာပဲ။ လူေတြဟာ ျပသနာအတုကို ျပသနာအစစ္ထင္ၿပီး ပင္ပင္ပန္းပန္း ေျဖရွင္းေနတတ္ၾကတယ္။
ဒီမယ္ ေမာင္ရင္ ျပသနာမဟုတ္တာကို ျပသနာမဟုတ္ဘူးလုိ႕သိရင္ ျပသနာဟာ ေျပလည္သြားတာပဲ။

သူနဲ႕ကၽြန္ေတာ္ ၀ကၤပါေတာင္က ဆင္းလာခဲ့ၾကပါတယ္။

အဆင္းျဖစ္လုိ႕ ဒါမွမဟုတ္ ျပသနာေတြ ေလ်ာက်ခဲ့လုိ႕ ထင္ပါရဲ႕။ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ေပါ့ပါးသြက္လက္ လြတ္လပ္ေနတာေတာ့ အမွန္ပဲ။ ဆင္းလာရင္း သူက-
တစ္ခါတုန္းက ဖားျပဳတ္တစ္ေကာင္က ကင္းေျခမ်ားတစ္ေကာင္ကို ၾကည့္ၿပီး ျပသနာျဖစ္ေနတယ္တဲ့ ေမာင္ရင္ရဲ႕၊ ကင္းေျခမ်ားရဲ႕ ေျခေထာက္ေတြက သိပ္မ်ားတာပဲ။ ေျခေတြ သိပ္မ်ားေတာ့ သြားရင္ ဘယ္ေျခေထာက္ကစၿပီး လွမ္းပါလိမ့္လို႕ ေတြးရင္း ဖားျပဳတ္မွာ ျပသနာ အႀကီးအက်ယ္ ျဖစ္ေနတယ္။
ဒီလို ျပသနာျဖစ္ၿပီး သူကိုယ္တုိင္ေတာင္ ဘယ္လုိစ လွမ္းရ ခုန္ရမွန္းမသိ ျဖစ္ေနတယ္တဲ့ ေမာင္ရင္ရဲ႕ ။
ျပသနာ မဟုတ္တာကို ျပသနာလုပ္ေနေတာ့ လွမ္းလုိ႕ရပါလ်က္နဲ႕ မလွမ္းမိ ၊ ခုန္လုိ႕ရပါလ်က္နဲ႕ မခုန္မိနဲ႕ လုိရာကို မေရာက္ေတာ့ဘူးေပါ့။
ျပသနာတစ္ခုဟာ စစ္မွန္တဲ့ ျပသနာျဖစ္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ ေရွာင္ေနလုိ႕လဲ မရဘူး။ ေျဖရွင္းပစ္ရမွာပဲ၊ ျပသနာဆုိတာ ေျဖရွင္းရမယ့္ အရာဆိုေတာ့ ေျဖရွင္းလုိက္ေပါ့ ေမာင္ရင္။

သူက ကၽြန္ေတာ့္ကို ႏႈတ္ဆက္ၿပီးေတာ့ ေခမာသီ၀ံဘက္ကိုုသြားတဲ့ လူသြားလမ္းကေလးအတုိင္း ေလွ်ာက္သြားပါတယ္။ သူသြားေနပံုက ဘာမွ ျပသနာမရွိတဲ့သူအျဖစ္ သြားေနသလိုပါဘဲ။ သူသြားတဲ့အရပ္ကလည္း ဘာျပသနာမွ မရွိတဲ့အရပ္ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

(နႏၵသိန္းဇံ)

ခင္မင္စြာျဖင့္
ညအလကၤာ

ေန႕တစ္ေန႕မွာေပါ့ေလ….
အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ဟာအ၀တ္လွန္းဖို႕အိမ္ေရွ႕ကိုအထြက္သူ႕ျခံထဲမွာမုတ္ဆိတ္ဖားဖားၾကီးနဲ႕ အဘိုးၾကီးသံုးေယာက္ ထိုင္ေနတာကိုေတြ႕လိုက္ရပါသတဲ့။
အမ်ိဳးသမီးက ဘယ္သူဘယ္၀ါမွန္းမသိေပမယ့္ သက္ၾကီးရြယ္အိုေတြျဖစ္ေနတာမို႕လို႕ဂါရ၀တရားေလးနဲ႕
"အဘတို႕ကို ဘယ္သူဘယ္၀ါေတြမွန္း အတိအက်မသိေပမယ့္ ျမင္ဖူးသလိုပါပဲ။ အေမာေျပ ၀င္နားေနၾကတယ္ ထင္ပါရဲ႕။ အိမ္ထဲ၀င္ျပီး အၾကမ္းေလးေသာက္၊ လက္ဖက္ေလး ျမံဳ႕ၾကပါဦးလား" ရွင္လို႕ေလာကြတ္ျပဳရွာပါသတဲ့။

အဘိုးေတြက ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို သူမကိုျပန္ေမးပါတယ္။ "ကေလးမရဲ႕အိမ္သား မရွိဘူးလားကြယ္႕…."

"သူအျပင္ကိုသြားေနပါတယ္ရွင္"လို႕အမ်ိဳးသမီးကေျဖလိုက္တဲ့အခါ
"ဒါဆိုရင္ေတာ့တို႕မ်ား၀င္လို႕ဘယ္တင့္ တယ္မလဲကြယ္" လို႕

အဘိုးသံုးဦးစလံုးကျပိဳင္တူျပန္ေျဖၾကပါသတဲ့ေလ။ သဘာ၀က်ေနတာမို႕ေစာဒကမတက္ပဲအမ်ိဳးသမီးကသူ႕အလုပ္သူလုပ္ေနပါေတာ့သတဲ့။
ဒီလိုနဲ႕ေနေစာင္းလို႕ခင္ပြန္းသည္ေရာက္လာေတာ့ အမ်ိဳးသမီးက အက်ိဳးအေၾကာင္း ျပန္လည္ေျပာျပတဲ့အခါ `သြားျပီး ဖိတ္ေခၚလိုက္ေခ်ကြာ။ အဘိုးေတြသနားပါတယ္။ အိမ္ထဲကိုၾကြၾကပါ´လို႕ ခင္ပြန္းကေျပာခိုင္းသတဲ့။

အမ်ိဳးသမီးလည္းခ်က္ခ်င္းဆိုသလို အျပင္မွာရွိေနဆဲျဖစ္တဲ့ အဘိုးအိုသံုးဦးကို အိမ္ထဲၾကြဖို႕ဖိတ္ေခၚပါသတဲ့။ အဲဒီအခါမွာ `တို႕သံုးေယာက္လံုးေတာ့ ၀င္လို႕မရဘူး ကေလးမရဲ႕။ တစ္ဦးပဲရမယ္ကြဲ႕။
တစ္ဦးအမည္က ဘဓန တဲ့၊
ဟိုတစ္ဦးက ဘေအာင္လံ၊
ေဟာတစ္ေယာက္ကေတာ့ ဘေမတၱာ တဲ့။
ဘယ္သူ႕ကိုဖိတ္ေခၚခ်င္လဲ??? ကေလးမရဲ႕ခင္ပြန္းနဲ႕ သြားျပီးတိုင္ပင္ေခ်ဦးေလကြယ္´လို႕ ေျပာလိုက္ပါတယ္။

အဲေတာ့ အမ်ိဳးသမီးဟာ ခင္ပြန္းသည္ ကိုတိုင္ပင္ေတာ့ သူက
` ဟာ လိုေနတာ တို႕အျမဲတမ္းတမ္းတေနတာဓနဥစၥာမလား။ အဲေတာ့ ဘဓန ပဲဖိတ္ေခၚေခ်ကြာ´လို႕ေျပာေတာ့ ဇနီးသည္က `ရွင္ကလဲ ေအာင္ျမင္မႈေတြသာ ပိုလိုအပ္တာမလား။ အဲေတာ့ ဘေအာင္လံကိုပဲ ဦးစားေပး ဖိတ္ေခၚသင့္လွတယ္ေလ´လို႕ ျပန္ေျပာၾကရင္းစကားအေခ်အတင္ျဖစ္ေနခိုက္မွာ အိမ္ခန္းေထာင့္မွာ ေနေနတဲ့ ေခ်ြးမေခ်ာက` အေဖနဲ႕အေမတို႕ရယ္ တကယ္ေတာ့ ဘေမတၱာ ကိုသာပိုဖိတ္ေခၚသင့္တာေပါ့။ အိမ္မွာ ေအးခ်မ္းမႈရေစေအာင္ေပါ့´လို႕ ေျပာျပရွာပါသတဲ့။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ေယာကၡထီးလုပ္သူခင္ပြန္းသည္က
`ေအး ငါ့သမီးေျပာတာလည္းဟုတ္တုတ္တုတ္ပဲ ရွင္မရ။ အဲေတာ့ ဘေမတၱာကိုပဲ ဖိတ္ေခ်ေတာ့ကြာ´ လို႕ အတည္ျပဳေျပာလိုက္ပါသတဲ့ေလ။

ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုပဲ အမ်ိဳးသမီးဟာ ဘဘိုးအိုသံုးဦးဆီ အေရာက္သြားျပီး `အဘိုးတို႕ထဲက ဘေမတၱာဆို
တဲ့ အဘကဘယ္သူမ်ားပါလဲရွင္။ သူ႕ကိုပဲဖိတ္ေခၚပါေတာ့မယ္´လို႕လည္းေျပာလိုက္ေရာ ဘေမတၱာ ဘိုးဘိုးက
အိမ္အ၀၀င္ဖို႕ေျခလွမ္းျပင္ခိုက္မွာ က်န္အဘိုးႏွစ္ဦးလဲ တစ္ပါတည္းလိုက္ဖို႕ ဟန္ျပင္ၾကပါေတာ့တယ္တဲ့ေလ။
အမ်ိဳးသမီးက `က်ြန္မက ဘေမတၱာတစ္ဦးတည္းကိုပဲ ဖိတ္တာပါရွင္။ ေစာေစာကဘိုးဘိုးတို႕ေျပာေတာ့
သံုးဦးလံုး ၀င္ဖို႕မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆို´ လို႕အံ့အားသင့္စြာနဲ႕ေျပာလိုက္ပါတယ္။

အဲဒီအခါမွာ အဘိုးသံုးဦးလံုးကသံျပိဳင္ဆိုသလိုပါပဲ အခုလိုေျပာလိုက္ပါေတာ့တယ္။
`ေအး …. ခေလးမက ဘဓနပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဘေအာင္လံပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဖိတ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ က်န္ႏွစ္ေယာက္က
အျပင္မွာေနခဲ့မလို႕ပဲကြဲ႕။ ခုေတာ့ … ခေလးမတို႕မိသားစုက ဘေမတၱာကိုဖိတ္ေတာ့ သံုးဦးစလံုးလိုက္ရတာေပါ့
ကြယ္။ မွတ္ထား ကေလးမ …
ဘယ္ေတာ့မဆို ေမတၱာသာရွိေနမယ္ဆို ဓနေရာ၊ ေအာင္လံပါ ရွိေနမယ္ဆိုတာ
တစ္သက္စာ မွတ္သားၾကေပေတာ့ကြယ္´တဲ့။ ။

ကဲ … ပံုျပင္ေလးထဲကအတိုင္း က်ြန္ေတာ္တို႕ေတြလဲတစ္ဦးေပၚတစ္ဦး ေမတၱာထားကာ၊ သတၱ၀ါ အားလံုး
အေပၚလဲ ေမတၱာပြားကာ ေအးခ်မ္းလွေသာဘ၀ကိုတည္ေထာက္ၾကပါစို႕လား။ ။

(၂၈ ၊ ၂ ၊ ၂၀၀၀ ေန႕ထုတ္ အလင္းတန္းဂ်ာနယ္ကို မွီျငမ္းကိုးကားကာ တင္ျပပါသည္)

သစၥာတရားဆိုတာခ်ည္းကို ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ခပ္ငယ္ငယ္ကတည္းက ယဥ္ပါးခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လက္ေတြ႕ေတာ့ အသံုးမခ်ရေသးတဲ့သူ အမ်ားစုေတာ့ ရွိၾကမွာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ဆုိလုိတဲ့ သစၥာက ပါးစပ္က လြယ္လြယ္ေျပာတဲ့ သစၥာတရားကို ေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ လူငယ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ပါးစပ္ကေနသံုးၾကပါတယ္။ ငါ သစၥာရွိပါတယ္ကြာတုိ႕ သစၥာဆိုရဲလားတို႕ ဘာတုိ႕ပါ။ တခ်ိဳ႕ဆို ဆိုေတာင္ ဆုိျပလုိက္ေသးတယ္။ သူ႕ဟာနဲ႕ သူေတာ့ ဟုတ္ေနတာပါဘဲ။ အမွန္ေတာ့ ဒါေတြဟာ မလုပ္သင့္ မလုပ္အပ္တဲ့အရာေတြပါ။ ခုေခတ္ လူအမ်ားစု သနားဖုိ႕ေကာင္းတာတစ္ခုေတာ့ ရွိတယ္ သစၥာစူးလုိ႕မွ သစၥာစူးမွန္းမသိၾကဘူး။ အေျခအေနေတြနဲ႕ ပတ္၀န္းက်င္ေတြကိုသာ အျပစ္ပံုခ်တတ္ၾကတာ ကိုယ္ဘာလုပ္လုိ႕ ဘာျဖစ္ေနတာလဲဆုိတာကို စမ္းစစ္ဖို႕ သတိမရၾကဘူး။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ဟိုးအရင္ သမုိင္းတစ္ေခတ္မွာ ဇီ၀ကတုိ႕လုိ သမားအေက်ာ္အေမာ္ေတြ အမ်ားႀကီး ေပၚထြက္ခဲ့ပါတယ္။ ဆရာႀကီး ဇီ၀ကဆုိတာက ျမတ္စြာဘုရားေခတ္က ေပၚထြက္ခဲ့တဲ့ သမားေတာ္ႀကီးပါ သူမကုႏုိင္တဲ့ ေရာဂါေ၀ဒနာဆုိတာ မရွိပါဘူး။ အားလံုးကို သူကုႏုိင္ပါတယ္။ ၀ဋ္နာကံနာက လဲြရင္ေပါ့ေလ။ အဲဒီအနာေရာဂါကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ အားထားကိုးကြယ္ရာ ဘုရားရွင္ေတာင္မွ မေက်ာ္လႊားႏုိင္တဲ့ ေရာဂါပါ။ ကၽြန္ေတာ္ အဓိကေျပာခ်င္တာက ဇီ၀ကလုိ သမားေတာ္ႀကီးေတြ အဓိက လက္စြဲအားထားတဲ့ ေဆးတစ္ပါးကေတာ့ သစၥာတရားပါတဲ့ဗ်ာ။ ေတာထဲက သစ္ရြက္ေတာင္ သြားခူးစရာမလုိပါဘူး။ အျပင္းအထန္ေ၀ဒနာခံစားေနရတဲ့ လူနာေတြကို သစၥာေရစင္နဲ႕ ေတာက္လုိက္တာနဲ႕ ေ၀ဒနာေလွ်ာက်တယ္ဆုိတာေတြကို ၾကားဖူးၾကမွာပါ။ သစၥာဆိုတာ အဲေလာက္ထိ စြမ္းပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ မ်က္ေမွာက္ေခတ္မွာ ေရာဂါအစံု ေ၀ဒနာအစံုေတြ ေပၚထြက္ေနၾကတာ စာဖတ္သူတုိ႕ အသိပါဘဲ။ ေခတ္မွီတဲ့ ေဆး၀ါးေတြနဲ႕ ဘယ္ေလာက္ကုကု ေရာဂါကို အံမတုႏုိင္ၾကပါဘူး။ ဒါဘာေၾကာင့္လဲလုိ႕ ေမးရင္ သစၥာေတြ ပ်က္ယြင္း လာၾကလုိ႕ပဲလုိ႕ ကၽြန္ေတာ္ထင္တယ္။ ၀ဋ္နာကံနာဆုိတာ ဘုရားေခတ္ကတည္းက ရွိၿပီးသားပါ။

ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ျမတ္စြာဘုရားကိုယ္တုိင္ ပါရမီျဖည့္ခဲ့ရတဲ့ ဘ၀ေတြမွာ သစၥာတရားကို ထည္လဲ သံုးခဲ့ရပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးဘ၀ ဘုရားျဖစ္တဲ့ဘ၀မွာေတာင္ သစၥာကို သံုးရပါတယ္။ ဗဟုသုတရေအာင္ ကၽြန္ေတာ္ေျပာျပမယ္ဗ်ာ။ နတ္ျပည္(6)ထပ္ရွိတာ စာဖတ္သူတုိ႕ သိမွာပါ။ ေအာက္ဆံုးနတ္ျပည္ရဲ႕ သက္တမ္းက အႏွစ္ ၉၀၀၀၀ သက္တမ္းရွိတယ္တဲ့။ အဲဒီဘံုကေတာ့ သက္တမ္းအတိုဆံုး နတ္ဘံုပဲ။ သူ႕ရဲ႕ အေပၚက နတ္ျပည္က သက္တမ္း ၃၆၀၀၀၀ ရွိတယ္တဲ့။ အဲ တျခားဘံုေတြ သက္တမ္းကို တြက္ၾကည့္ခ်င္ရင္ တဆင့္စီကို ၄နဲ႕ေျမွာက္သြားဗ်ာ။ ေနာင္ပြင့္မယ္ ျမတ္စြာဘုရားက ၅ဘံုေျမာက္မွာ ရွိၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ေဂါတမျမတ္ဘုရားကို အႀကိမ္ႀကိမ္ေႏွာင့္ယွက္ခဲ့တဲ့ မာန္နတ္ႀကီးကေတာ့ အေပၚဆံုး ၆ဘံုေျမာက္မွာ ရွိတယ္တဲ့ဗ်ာ ဗုဒၵဘာသာ၀င္တစ္ေယာက္အေနနဲ႕ သိထားသင့္တယ္ထင္လုိ႕ ေရးျပသြားတာပါ။ အဲဒီမာန္နတ္သက္တမ္းက ၉၂၁၆၀၀၀၀ ေတာင္ အသက္ရွည္တယ္ဆုိပဲ။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ကိုးကြယ္ရာ ျမတ္စြာဘုရား ဘုရားျဖစ္တယ္ဆုိတဲ့ သီတင္းလည္း ၾကားေရာ မာန္နတ္ဟာ စစ္သည္ဗိုလ္ပါ အေျခအရံေတြ ၿခံရံၿပီး ဘုရားကို လာတုိက္တယ္ဆိုပဲ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ လူမေျပာနဲ႕ နတ္ေတြ သိၾကားေတြ ေၾကာက္လြန္းလုိ႕ ေပ်ာက္ခ်င္းမလွ ေပ်ာက္ကုန္ၾကတယ္တဲ့။ ေနာက္ဆံုး ဘုရားရွင္တစ္ပါးတည္း က်န္ခဲ့ေတာ့တယ္ ဆုိပါေတာ့ဗ်ာ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ျမတ္စြာဘုရားဟာ စဥ္းစားေတာ္မူတယ္တဲ့ ငါ ရႈံးနိမ့္လို႕ေတာ့ မျဖစ္ဘူး။ ငါသာ ရႈံးနိမ့္သြားခဲ့ရင္ သာသနာကြယ္ၿပီ သာသနာကြယ္ရင္ သတၱ၀ါေတြ ဒုကၡေရာက္ေတာ့မယ္ဆုိၿပီး စဥ္းစားေတာ္မူတယ္တဲ့။ ေနာက္ဆံုး ႀကံရာမရတဲ့အဆံုး ေျမႀကီးကို ကိုင္ၿပီး သစၥာဆိုလိုက္ေရာ ပထ၀ီေျမႀကီးဟာ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ ျမည္ဟည္းလုိ႕ မာန္နတ္ေတြ အလဲလဲအၿပိဳၿပိဳျဖစ္လုိ႕ တပ္ဆုတ္ေျပးၾကရတယ္တဲ့။ သက္ရွိသတၱ၀ါေတြဆီက အကူအညီမရေပမယ့္ သက္မဲ့ျဖစ္တဲ့ အရာ၀တၱဳေတြကေတာင္ သစၥာတရားလက္နက္ကို သံုးရင္ အကူအညီေပးၾကရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မွန္ေသာသစၥာဆိုတဲ့ စကားလံုးဟာ ခုေခတ္ထိ လက္ခံထားၾကရတဲ့ စကားလံုးပါ။

ဘာသာေတြကဲြ လူမ်ိဳးေတြ ကဲြၾကေပမယ့္ သစၥာတရားကို အသုံုးျပဳၾကပံုေတာ့ မကဲြၾကပါဘူး။ အေနာက္ႏုိင္ငံေတြမွာ က်မ္းက်ိန္တာတုိ႕၊ ေသြးေသာက္တာတုိ႕ အစံုေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေတြကလည္း သစၥာမ်ိဳးႏြယ္၀င္ေတြပါပဲ။

ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာက လြယ္လြယ္ကူကူရတဲ့ စကားလံုးေတြနဲ႕ မိမိကုိယ္ကိုယ္ ထိုးသတ္ဖုိ႕ လက္နက္ မဖန္ဆင္းမိပါေစနဲ႕။ ႏႈတ္ေၾကာင့္ေသ လက္ေၾကာင့္ေၾက ဆုိတဲ့ စကားေပၚထြက္လာတာ လြယ္လြယ္ကူကူေတာ့ ေပၚထြက္လာတာေတာ့ မဟုတ္ဘူးဗ်ေနာ္။ ဒါေၾကာင့္ အတတ္ႏုိင္ဆံုး ႏႈတ္ေစာင့္စည္းၾကပါလုိ႕။ မိမိလုပ္ႏုိင္တာကိုပဲ သစၥာ ဆိုမိပါေစ။ မလုပ္ႏုိင္မွန္းလဲ သိရက္သားနဲ႕ ၿပီးၿပီးေရာဟာ ဆိုၿပီး မလုပ္မိပါေစနဲ႕။ သစၥာစူးတယ္ဆိုတာ အရိုးစူးသလို အပ္စူးသလိုေတာ့ စူးခနဲ နာတာမဟုတ္ေလာက္ဘူး။ မ်ားမ်ားရရင္ မ်ားမ်ားျပန္ေပးရတတ္တယ္ဆုိတဲ့စကားကို လက္ခံထားတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ သစၥာဆိုတာ …………??????