အစားထိုးမရတဲ႔ ဆံုးရႈံးမႈ ႏွစ္ခုသာရွိတယ္။
အဲဒါ မိဘ နဲ႔ အခ်ိန္ ပဲ။
လူတစ္ေယာက္၏ တန္ဖိုး ဆိုတာ
အလုပ္လုပ္ၿခင္းပဲ။
ဆင္ေၿခေပးတဲ႔ ပါးစပ္
ထမင္းငတ္တတ္တယ္။
ေမ႔တယ္ဆိုတာ မေလးစားလုိ႔
ေၾကာက္တယ္ဆိုတာ မခုိင္လံုလို႔
ေႏွးတာ အေရးမၾကီးဘူး။
ရပ္မေနဖို႔ဘဲ အေရးၾကီးတယ္။
မနာလုိမၿဖစ္ပါနဲ႔
လုပ္တဲ႔သူက ေနရာရမွာပဲ။
စာရိတၱေကာင္းရင္
ေနာက္ေၾကာင္းရွင္းတယ္။
မလုပ္တတ္ေၾကာင္း မ်ားမ်ားေၿပာေလ
မလုပ္တတ္ေလ။
လုိသေလာက္မရႏိုင္ေပမယ္႔
လုပ္သေလာက္ေတာ႔
ရႏို္င္ပါတယ္။
အက်င္႔စာရိတၱသည္
ထုိသူ၏ ကံၾကမၼာပင္ၿဖစ္သည္။ ။
အကို ညလကၤာ မအားလပ္တဲ႔ အခ်ိန္ အင္တာနက္ မသံုးၿဖစ္တဲ႔ အခ်ိန္မွာ အကို႔ ကိုယ္စား ဒီ Post ေလးကို တင္ေပးၿခင္း ၿဖစ္ပါသည္ ။ အကိုက ကိုယ္စားေတာင္ပန္ေပးထားဖုိ႔ ေၿပာထားသည္မွာ ၾကာပါၿပီ။ အားလံုးကို ခင္မင္ေလးစားစြာၿဖင္႔ . . .
တာရာ
5 comments:
ဖတ္သြားပါသည္..။
ခရီးသြားေနတယ္လို႕ ႀကားလို႕..။
၂လေလာက္ႀကာမယ္ဆိုလား..။
သတိရလွ်က္..
ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ အကိုေရ
အားတဲ႔အခ်ိန္ စာျပန္ေရးေပါ႕..
အားေပးေနပါတယ္...
အဆင္ေျပေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ..
မွတ္သားစရာပဲ ကိုတာရာေရ
ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ
အားတဲ့အခ်ိန္စာေတြေ၇းပါဦးလို႕
Post a Comment